اندکی تحمل..

چه آسان تماشاگر سبقت ثانیه هاییم و به عبورشان می خندیم..چه آسان لحظه ها را به کام هم تلخ می کنیم و چه ارزان به اخمی می فروشیم لذت با هم بودن را..چه ز.د دیر می شود و نمی دانیم فردا می آید و شاید ما نباشیم!